A Doomed Lover
Your unbreathing sleep.
Our dreamless bed,
Is mine to keep.
In my dark eyes and frozen arms,
Nothing lives ‘cept my harm.
Now you’re worn with years.
Years and sorrows.
Like saint with arrows.
Once again it die with a humble sigh.

Calm these tide of sorrow.
He leads me away and i follow.
Sighs and then slumbers,
Wakes and sighs again.
Opens up the eyes,
Sees the ghost again.
Our dying love, it prays in vain to live,
And pleads for help, i simply cannot give.

My devoted love takes tiny backward
Steps away.
Loneliness aplenty spread before me.

Mahkum Aşık
Nefes almayan uykun
Rüyasız yatağımız
Tutmak için benimdir
Karanlık gözlerimde ve donmuş kollarımda
Kötülüğümden başka bir şey yaşamıyor
Şimdi aşınmışsın senelerle
Seneler ve kederlerle
Okları olan aziz gibi.
Bir kez daha bir son görüyorum

Naçizane bir iç çekişle ölüşünü izliyorum
Kederin bu gelgitlerini sakinleştir.
Uzağa yol gösterir bana ve düşerim
İç çeker ve sonra uyuklar,
Uyanır ve tekrar iç çeker.
Gözlerini açar
Hayaleti tekrar görür.
Ölen aşkımız, yaşamak için gururla yalvarır
Ve yardım için dilenir, ancak veremem.

Sadık aşkım azıcık geriye gider
Uzağa adım atar.
Yalnızlık benden önce bolca yayılır.